برای آن دسته از والدین، که دغدغه تربیت دینی و اعتقادی فرزندانشان را دارند، لازم است که بدانند برای انتقال برخی از مبانی و اصول دینی و اعتقادی به فرزندان، باید اقدامات منطقی و برنامه ریزی شده ای، صورت گیرد.اقداماتی که نقش موثری بر روح و ذهن بچه ها بر جای خواهند گذاشت. این مسئله یک پروسه مهم در روند تربیت است که باید در وجود کودکان نهادینه شود.
وظیفه تربیتی والدین تا رستاخیز

به طور مثال موضوع محبت اهل بیت(علیهم السلام) از پایه های اساسی در روش دین ورزی ماست. برای هر شیعه معتقدی، این موضوع حائز اهمیت است که فرزندان و نسل وی، محبت اهل بیت را در قلب و روح خود داشته باشند. چرا که این محبت را می توان به روح ایمان تشبه کرد. برای این منظور لازم است تا والدین برای فرزندان خویش، فضایی ایجاد کنند که از همان سالهای اول تولد، با ان موضوع آشنا شوند. کسانی که در بدو تولد، کام نوزاد خویش را با تربت حضرت سید الشهدا (علیه السلام) بر می دارند، مسلما برایشان مهم است که کودک خود در همین فضا تربیت و رشد دهند. این والدین همواره سعی دارند تا به هر طریقی شرایطی را ایجاد کنند تا کودکانشان در فضای مجالس عزاداری برای سید الشهدا (علیه السلام) حضور داشته باشند و گه گاهی هم به برگزاری چنین مراسمی در خانه خویش می پردازند. برای این افراد مهم است که کودکان خود را به زیارت قبور مطهر اهل بیت ببرند و از کودکی آنها را با امامان آشنا کنند و البته در کنار این اعمال به ارائه تعاریف و توضیحاتی به اقتضای سن و شرایط کودکان نیز بپردازند تا این مسائل برای آنها به باوری درونی تبدیل شوند. آنچه مهم است اینکه از دوران کودکی بتوان روح توسل و محبت ورزی نسبت به اهل بیت را در دل بچه ها زنده کرد. اما در این میان بهره گیری از اعیاد و مناسبت هایی برای شادمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لازم است تا بچه ها با مناسبت های مختلف مذهبی آشنا شوند و خاطرات خوبی از اعیاد مذهبی در ذهن انها نقش بندد. اکنون که مناسب بزرگی همچون عید غدیر در راه است، فرصتی مغتنم و مهم برای والدین وجود دارد تا این عید بزرگ را برای فرزندان خود جاودانه سازند و از این اعیاد تنها به عیدی گرفتن و شکلات و شیرینی پخش کردن، کفایت نکنند، بلکه علاوه بر این به درونی ساختن باور مربوط به عید غدیر به فرزندان، تلاش کنند.

همانطور که در خطبه غدیر می خوانیم، نسبت به نشر واقعه غدیر تاکید بسیار شده است و این مسئله به ارکان اعتقادی تشیع مربوط می شود. در بخشی از این خطبه آمده است:

مَعاشِرَالنّاسِ، إِنِّى أَدَعُها إِمامَةً وَ وِراثَةً (فى عَقِبى إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ)، وَقَدْ بَلَّغْتُ ما أُمِرتُ بِتَبْلیغِهِ حُجَّةً عَلى كُلِّ حاضِرٍ وَغائبٍ وَ عَلى كُلِّ أَحَدٍ مِمَّنْ شَهِدَ أَوْلَمْ یَشْهَدْ، وُلِدَ أَوْلَمْ یُولَدْ، فَلْیُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ

هان مردمان! اینک جانشینی خود را به عنوان امامت و وراثت به امانت به جای می گذارم، در نسل خود تا برپایی روز رستاخیز و اکنون مأموریت خود را انجام می دهم تا برهان بر هر شاهد و غایب باشد و نیز برهمه ی آنان که زاده شده یا نشده اند.پس بایسته است این سخن را حاضران به غایبان و فرزند داران به فرزندان تا برپایی رستاخیز ابلاغ کنند.

با توجه به این عبارات می توان به این نکته اشاره کرد که برای هر پدر و مادر شیعه این وظیفه وجود دارد که پیام غدیر را برای فرزندان خود بازگو کنند و برای درونی کردن باور فرزندان خود نسبت به ولایت اهل بیت، تلاش کنند.امروز روش ها و ابزارهای متنوع و متعددی برای والدین و مربیان فراهم است تا با بهره گیری از آنها به ایجاد فضاسازی های مناسب در جهت رشد و ارتقاء باورهای مذهبی فرزندان بپردازند.

آنچه مشخص است اینکه نوزادان، کودکان ونوجوانان را به راحتی می توان تحت تاثیر چنین فضاهایی قرار داد. خصوصا با تحولاتی که در عرصه ارتباطات و رسانه ها رخ داده است،می توان بر غنای این نوع فضاسازی ها افزود. می توان اشعار کودکانه را در رابطه با محبت اهل بیت و شناخت آنها تهیه کرد به گونه ای که جذابیت هایی هم داشته باشد و از این طریق می توان به آموزش پرداخت. می توان سرودها و نغمه های مختلفی را که حدود شرع را دارا می باشند، در فضای خانه طنین انداز کرد. می توان فیلم ها و نمایش های تاثیرگذار در این زمینه را در معرض دید بچه ها قرار داد و یا داستان زندگانی این بزرگان را در قالب قصه هایی جذاب برای بچه ها بازگو کرد. می توان در مناسبهای مذهبی همچون عید غدیر برای بچه ها هدیه تهیه کرد. به هر هر حال آنچه مهم است اینکه دغدغه والدین در این زمینه به چه صورت است و مسلما هر کس دغدغه پررنگ تری داشته باشد، همت و تلاش بیشتری خواهد داشت و طبیعتا این تلاشها بر فرزندان اثرگذار خواهد بود.

حالا شما پدر عزیز غدیری، شما بگویید برای رساندن این پیام غدیر به فرزند خود چه کار کرده اید ؟