خانم نسیم محمدپور، طلبه مدرسه علمیه فاطمیه اندان از تحقیق پایانی خود با عنوان : عوامل اقبال و گریز از نماز به راهنمایی سرکار خانم مهناز مجیری و داوری سرکار خانم سیادت موسوی مورخ 17/6/97 ساعت 9:00 صبح در مدرسه علمیه فاطمیه اندان خمینی شهر دفاع کرد .

خلاصه ای  از دفاع خانم محمدپور از تحقیق پایانی خود اشاره کردند: نماز در لغت به معنای دعا و خواندن، صداکردن، درخواست نمودن و نیایش کردن می‌باشد و در اصطلاح شرع مقدس اسلام عبارت است از عبادتی که متضمن مناجات و خضوع در پیش گاه خداوند باشد. نماز، در عرصه‌ی دین اسلام و تمام ادیان دیگر غیر از اسلام نقشی مهّم دارد. در دین اسلام از نماز به عنوان ستون دین نام برده شده است. استحکام هر بنایی نیز به محکم بودن ستون آن بنا بستگی دارد.

نماز دارای ابعات فراوانی هم چون واجب و مستحبی، نماز شیعه و سنی، ساعات و اوقات فضیلت و … می‌باشد. مسلمانی و مسلمان ماندن نیز در نماز خلاصه می‌شود. در این نوشتار سعی بر این است تا ارزش نماز بیش از پیش عیان شود و عوامل اقبال و گریز از نماز بررسی گردد. تا راه کارهای که ارائه می‌شود مفید واقع گردد و جایگاه واقعی نماز را نمایان کند.

در ادامه افزودند: جامعه ی کنونی و دنیای امروز جذبه های فراوانی دارد؛ که جوانان را به سوی خود می‌کشاند و باعث کم رنگ شدن جاذبه‌ی دین و دستورات دین می‌گردد. اما در این میان هیچ کدام از جاذبه‌های دنیایی اقناع کننده‌ی نفس کمال جو و بی‌نهایت طلب انسان نمی‌باشد و جاذبه‌ی حقیقیِ نماز را هیچ چیز دیگر نمی‌تواند داشته باشد. شناساندن جایگاه نماز باعث روشن شدن جاذبه‌ی آن و روی آوردن مسلمانان علی‌الخصوص جوانان می‌گردد. گاهی دانستن اهمیّت موضوعی سبب جذب به سمت آن موضوع می‌گردد و دنیای کنونی اهمیّت شناساندن جایگاه نماز را دو چندان کرده است. که یکی از موارد آن بررسی عوامل استقبال از نماز و دوری از نماز می‌باشد.

  نتیجه بدست آمده نشان می دهد: عواملی موجب اقبال به سوی نماز و عواملی سبب گریز از نماز می‌شود. از جمله عواملی که سبب اقبال به سوی نماز می‌شوند، عبارتند از: شناخت جایگاه نماز که یکی از مهّم ترین عوامل به شمار می‌رود، زیرا با شناخت اهمیّت و ارزشِ نماز خود به خود زمینه های دیگر برای رفتنِ به سوی نماز نیز فراهم می‌شود. شناخت ابعاد علمی و اعتقادی و آثار روحی روانی نماز نیز یکی دیگر از عواملی است که سبب اقبال به نماز می‌شود.

از سوی دیگر علت های زیاد دیگری نیز وجود دارند، که سبب گریز فرد از نماز می‌شوند. شماری از این علل به خود فرد بی‌نماز مربوط می‌شود و تعدادی دیگر به جامعه بر می‌گردد.

از جمله عوامل فردی می‌توان آلودگی و گناه‌کار بودن فرد، عدم شناخت و بی‌مهری فرد به خداوند، نا آشنایی با فلسفه و معانی نماز، نا آشنایی با نیاز های خود، دنیا زدگی، بی‌تقوایی، امید به شفاعت و توبه، نداشتن نظم و حس احتیاج را نام برد. عوامل اجتماعی را می‌توان در افراد دعوت کننده به نماز در اجتماع خلاصه کرد.

افراد دعوت کننده در بعضی موارد صبر کافی و زبان مناسب و مهر در گفتار را دارا نمی‌باشند و تواضع و اخلاص را سر لوحه‌ی خود قرار نمی‌دهند.

وقتی افراد دعوت کننده به نماز و نماز خوان‌هایِ بستگان، اجتماع و مهّم تراز همه خانواده اخلاق نیک و شرح صدر و دانش کافی را در رابطه با دعوت خود به نماز دارا باشند، با به کار گیریِ فنون و راه کارهایی هم چون ذکر آثار نماز، داشتن نشاط معنوی، توجه به نشاط و آمادگی مخاطب، موضوع شناسی، استفاده از هنر، رفتار سازی، الگو پذیری، و تداوم و تکرار در دعوت می‌توانند موفق بوده و افراد زیادی را به نماز علاقه مند سازند.