چه کلاه بزرگی بر سر زن گذاشتند

زن شرقی و مسلمان‌ها احترام بیشتری دیده بود

آقای محمدعلی حبیب الاهیان نویسنده کتاب ستاره ها چیدینی نیستند به موضوعاتی درباره زنان همچون حقوق زنان در ادیان مختلف، توحش غرب علیه زنان، نگاه جنسیتی به زنان، بهره گیری دنیای غرب از زنان، عفاف، حجاب و پوشش زنان پرداخت و گفت: بدپوششی برخی زنان رانباید دلیل و نشانه انحراف جنسی ایشان دانست بلکه باید به سوء استفاده استعمارگران و نظام سرمایه داری از آنان برای رسیدن به  اهدافشان پی برد.

آقای حبیب الاهیان، تفاوت‌های میان زنان غربی و شرقی و به ویژه زنان مسلمان را این گونه توصیف کرد: این گونه زنان، که به اندازه یک تاریخ تحقیر شده بود و توی سری خورده بود یک دفعه به وسط میدان کشانده شد و وسیله‌ای شد برای لذت مردان و این وسیله‌ای شد برای استثمار بیشتر چپاوگران؛ چه جایگاه بدی است برای زنان! که بعد از اسلحه و دارو، تجارت انسان و زن از پرسودترین تجارت‌ها شده است. چه کلاه بزرگی بر سر زن گذاشتند! البته این کلاه گذاشتن بر سر زنان در مقایسه با زنان شرقی خصوصا زنان مسلمان تفاوت داشت. زن غربی که در لگدمال شدن شخصیت به نهایت و آخرین درجه تحقیر رسید، به طوری که نه حق مالکیت، نه حق  تحصیل و رأی داشت و در برخی دوره‌ها حق حیات هم نداشت. او را مظهر شیطان می‌دانستند و خواندن کتاب‌های مقدس را بر او حرام کرده بودند؛ این زن تا کلاه دل‌فریبی به نام آزادی و حقوق بشر به او معرفی کردند، دودستی و خیلی با عجله کلاه را گرفت و به هر زحمتی که بود آن را بر سر خود گذاشت.اما این ماجرا در شرق و به ویژه در بین جوامع اسلامی آن طور نبود و نشد. و با دیدن این کلاه آراسته و وسوسه‌گر؛ دلش نلرزید و با تردید به آن نگاه کرد.

نزدیک دو قرن است استعمارگران شدیدترین و زیرکارانه‌ترین تبلیغات کوشیده‌اند این کلاه را مناسب برای همه خانم‌ها معرفی کنند؛ اما بخش عمده‌ای از زنان شرقی و زنان مسلمان زیر بار نرفته‌اند این کلاه را بر سر خود بگذارند و هویت و اصالت خود را حفظ کرده‌اند.

ایجاد یک معرفت‌النفس برای بانوان مسلمان لازم است؛ به طوری که یک زن باید بیشتر با جایگاه زن در نگاه فطری و الهی و در مقابل آن از دید مادی و سرمایه‌داری آشنا می‌شود.  و باید نگاه غرب در موضوع انسان و خصوصا زن نقد و تخریب می‌شود.

در دوران معاصر ، ابزارهای مختلف و متنوع رسانه ای مثل ماهواره ها ، سینما ، تلویزیون و … در سرتاسر جهان، در برنامه های مختلف خود برای مردم نسبت به حوادث و مسایل زاویه دید ایجاد میکنند، یعنی آنها را گاهی زشتتر، گاهی زیباتر، گاهی سختتر و گاهی آسانتر نشان میدهند تا بتوانند بر مخاطب تاثیر بگذارند.درباره مساله حجاب هم همینطور است. در جامعه ما حجاب، خوب تعریف نشده است. خیلی مهم است که مردم به حجاب، زیبا نگاه کنند. مراجع مهم و اثر گذار برای نشان دادن زیباییهای حجاب متولیان عرصه هنر و رسانه و آموزش و پرورش و… هستند که باید با باز کردن زاویه های جدید که تاکنون مورد بحث قرار نگرفته‌اند و انجام کار هنری متناسب با آن ، این مساله مهم را حل کنند.

یک زاویه دید، که متولیان فرهنگی و بخصوص هنرمندان رسانه میتوانند درباره مساله حجاب از آن الهام بگیرند این است که حجاب را به معنای مهربانی تعبیر کنند. مهربانی در مساله حجاب به این معناست که به نوع رفتار و عقیده خود در مساله حجاب ،‌فردی نگاه نکند و فقط خودش و خواسته هایش را در نظر نگیرد و همواره دو گروه را مدنظر داشته باشد و در نظر داشته باشد که غافل شدن از یکی از این دو گروه بعضا، صدماتی جبران ناپذیر بر اجتماع وارد میسازد : یکی زنان دیگر، که با بی‌حجابی خود آنها را به عرصه رقابت نکشد ،‌زیرا عموما دختران جوان سعی میکنند در زیبا جلوه دادن خود، از دیگران پیشی بگیرند و نام آن را هم دلبری میگذارند اما این رفتار دلبردن نیست بلکه دلشکستن است و نامهربانی کردن بر بقیه زنان است ، چون با این کار رقابتی ایجاد میکنند که در این رقابت زنان مسن تر و گروهی از دختران دچار محرومیت از زندگی سالم و با نشاط و مختلف شدن آن و همچنین محرومیت از همسر میشوند ، چرا که در مسابقه سنگین جلوه گری و جلب توجه مردان ، از رقابت باز مانده اند. نگاه فردمحور این دسته از زنان مثل راننده ماشینی است که در روز بارانی به سرعت از میان چاله های داخل جاده عبور میکند و و بر افرادی که داخل پیاده رو هستند آب میپاشد و آنها را خیس میکند و بعدش میگوید به من ربطی ندارد میخواست کنار بایستد، در حالیکه اصلا متوجه نیست که مردم در پیاده رو و مسیر صحیح خود حرکت میکردند و این خود اوست که دیگران را دچار اذیت کرده است. یعنی کسی که دیگران را در نظر نگیرد و بر بقیه انسانها نامهربان باشد خیلی رفتارها میتواند داشته باشد.

البته حجاب داشتن ، دین نمیخواهد. تصاویر به جا مانده از اروپای قدیم و فیلم های سینمایی قدیمیتر اروپایی نشان میدهد که حجاب در میان مسیحیان و سایر ادیان وجود داشته است. زنان اروپایی عموما پیراهنهایی به تن میکرده‌اند که آستین آن تا مچ دست و بلندی آن تا قدم بوده و اندام زن را هم کاملا می‌پوشانده است . این برهنگی غربی از وقتی حاصل شد که صهیونیستها بر مسیحیان حاکم شدند. همان یهودیانی که مسیحیها را غالبا از طریق فیلمهای هالیوودی وادار به برهنگی کردند. صنعت فیلمسازی هالیوود در دست یهودیان است و فیلمهای اینچنین را برای عرضه به دیگران تولید میکنند ولی خودشان پیام و محتوای فیلم را عمل نمیکنند، چون نمی‌خواهند “جوان هرزه ” داشته باشند. از زاویه دید دیگری هم میتوان حجاب را بررسی کرد. در رابطه بین زن و مرد، مردان ضعیفترند، به همین دلیل خداوند مدیریت رابطه زن و مرد را به زنان سپرده است و از این زاویه دید، حجاب عامل اقتدار زن میگردد، لذا زنی که حجاب را رعایت نکند تضعیف میشود.

در بعضی کشورها مثل لبنان حجاب از اهمیت زیادی برخوردار است به طوری که زنان غیر محجبه برای با حجاب شدن، جشن حجاب برگزار میکنند و پس از آن ، چه ارتباط عاشقانه ای با حجاب برقرار میکنند وجه تعابیر زیبایی درباره آن به کار میبرند. در لبنان در منزلی مهمان بودیم که بعضا زنان آن منزل ، محجبه نبودند. در آن جمع ، چون بنده روحانی بودم، میپرسیدند که چه مناسبت میلاد یا جشنی در آن ماه یا ماههای بعد هست تا همان روز را جشن حجاب بگیرند و محجبه شوند. از یکی از آنها که در سال قبل محجبه شده بود انگیزه حجابش را پرسیدم، گفت : میدانستم که در اسلام حجاب هست اما حوصله حجاب گرفتن را نداشتم. تا ینکه از بس که مردها به من نگاه میکردند خسته و متنفر شدم چون دوست نداشتم مردها به من نگاه  کنند به همین خاطر تصمیم گرفتم حجاب داشته باشم.

همین مساله ، خودش یک زاویه دید جدید است که مغفول مانده است. امیدوارم که مورد توجه قرار بگیرد.

در پایان به 2 مقاله  برتر ازمقالاتی که به همایش الگوی عفیفانه با رویکرد اسلامی ارسال شده بود جوایزی اهدا شد.