ای شهید گمنام تو پلاک را گم کرده ای و من هویتم را….
حمد و سپاس خدای بی نیاز و منان را سزاست که توفیق عهد و پیمان با خون سالار شهیدان و همزیستی و همبستگی را شهداء انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس را به ما عطا فرمود.
شهید وقتی به فکر فرو می روم ، می بینم چقدر من و تو وجوه اشتراک زیاد داریم:
من و تو هر دو لباس خاکی به تن داریم هر دو زمینی هستیم هر دو جهاد گریم هر دو عاشقیم هر دو گمنامیم هر دو ینظر بنور هستیم
هر دو لباس خاکی به تن داریم چون بسیجی هستیم هر دو زمینی هستیم اما تو آسمانی شدی هردو جهاد گریم تو در راه خدا و ارزش ها و من برای زیاده طلبی هر دو عاشقیم تو عاشق مولا و من عاشق دنیا هر دو گمنامیم تو پلاک را گم کرده ای و من هویتم را هر دو نظاره گر نور هستیم
من کجا و تو کجا که شنیدم چقدر راحت چشمت را به روی دنیا و همه لذات آن بستی چشمت را به همه چراغ های چشمک زن شهر بستی
همان چراغ هایی که مصداق بارز ” یخرجونهم من النور الی الظلمات ” است و تو اما چشمت به دنبال ستارگان پر فروغ آسمان بود که مصداق عینی ” یخرجونهم من الظلمات الی النور ” است و همین شد که خود نیز آسمانی شدی .
چه اکسیر شفا بخش بیدارگری خواهد شد ، قطرات خونت که با خاک های شلمچه یا طلائیه یا شاید با آب های اروند همراه شد تا در خون سیدالشهداء علیه السلام حل شود تا برای من که بعد از سال ها به یاد تو افتاده ام فریاد هوشیاری باشد که ای انسان آیا خبر داری بهای این خون چیست؟
وقتی در خاک هایی که روی آن افتاده بودی قدم می زدم صدایت را شنیدم ….
فریاد میزدی بهای این خون حفظ اسلام است
بهای این خون زنده ماندن راه سیدالشهداء علیه السلام است
بهای این خون دفاع از حق از دست رفته امامنان علیهم السلام است
بهای این خون دفاع از حریم ولایت است
ولایت یعنی همه هستی من که حاضر شدم خونم را به پای درختش بریزم تا ثمر ببخشد
و جمله آخری که شنیدم را فراموش نمی کتنم که گفتی حال اگر با من همراه و هم قسم می شوی باید در راه دفاع از ارزش های الهی هرچه داری فدا کنی