اگر انسان بداند ظهور منجي كه همه خبر از آمدنش مي دهند مشروط به شرايطي مي باشد و تا شرايط فراهم نگردد مشروط تحقق نمي يابد، حتماً به دنبال آن خواهد رفت كه شرايط را در حد توان فراهم كند. پس فايده دانستن شرايط ظهور رامي توان، تحريك انسانها براي فراهم كردن شرايط دانست [1].

امابراي ذكرعلائم نيز فوائدي چند موجود است. بادانستن علائم است كه ظهورموعودبه درستي وروشني دانسته مي شودودعوت اوازدعوت مدعيان دروغين بازشناخته مي شودوانسانهاي منتظرباآمادگي بهترومناسبتري خودرا براي لحظه ظهور مهيا كرده وباپيدايش چند نشانه، اسباب اميدواري آنها فراهم و از يأس و نا اميدي شان جلوگيري مي شود.

ذكر علائم ظهور، منكران ومترددان رابه خود مي آورد تا حقانيت كلام خدارادرك كرده وشايد ازاهل نجات شوند. وهشداري خواهد بود براي مخالفان تادست از لجاجت بردارند.

مي‌توان گفت خود عـلامات ظهور جنبة تتشريفـاتي دارد وخـداوند بخـاطرتجليل از

ازمقدم امام عصر(ع) چنين نشانه هايي را قرارداده است.وظهور اين علامات دلالت برعظمت وبزرگي آن حضرت واهميت مقاصد وي مي نمايد.

ازطرفي، اين علائم تهديدي است براي دشمنان، واعلام خطروجنگ است براي آنان، ودرواقع همان رعب و وحشتي رادردل آنان ايجادمي‌كند كه دراحاديث آمده است كه آن حضرت به رعب نصرت مي‌شود وبه هر سمتي كه حركت كند، رعب به اندازة دو ماه راه پيشاپيش او حركت كند، هم ازجلو و هم از طرف راست و هم از طرف چپ او[2]، وچون از ابتدا مرعوب مي‌شوند جرأتشان كمتر مي گردد و اين خود زجري است براي گناهكاران.

اين نشانه ها، ازسويي ديگر، بشارتي است بر منتظران وصال، تاهم آسوده خاطرگردند و هم خود را آماده خدمت كنند وترس و وحشتي كه از دشمنان داشتند از خود زائل كرده و قوت قلب حاصل كنند.