نقش روزه در حل مشکلات
از آنجا كه در مسير زندگي دشواري و مشكلات وجود دارد، دستور داده اند در شدايد و مشكلات روزه بگيريد.يعني اگر ما در هر نمازي چند بار از خداي سبحان استعانت مي كنيم و مي گوييم ﴿إيّاك نعبد وإيّاك نستعين﴾ راه كمك رساني را هم خدا بيان فرموده است. ولي اين چنين نيست كه بگوييد: كمك كن! و ما رايگان كمك برسانيم. اگر سخن از ﴿إيّاك نستعين﴾ است، راهش را هم قرآن به ما آموخته كه: ﴿واستعينوا بالصّبر والصّلوة﴾ و اين صبر به «صوم» تفسير و تطبيق شده و در حديث آمده است كه: «إذا نزلت بالرّجل النازلة والشديدة فليصم» هرگاه براي كسي مشكل يا حادثهٴ خاصي پيش آمد بايد براي دفع يا رفع آن روزه بگيرد.
نه تنها در جنگ، بلكه اگر مشكلات ديگري هم براي انسان پيش آيد، بايد براي حل آن مشكل، روزه گرفت.
اين روزه چه نقشي دارد كه مشكل را حل ميكند؟ انسان را به كجا مي رساند كه بر مشكل پيروز ميشود؟ تازه اين امساك ظاهري است؛ امّا روزه، حكمت هايي دارد كه روح را به مقام بالا ميرساند و روح بلند بر طبيعت فايق است.
اگر كسي براي خدا روزه گرفت چون كارها به دست اوست مشكل را حل ميكند كه فرموده اند: «يا مُسهّل الا قمور الصّعابِ» . قرآن هم فرمود: ﴿وأمّا من أعطي واتّقي ٭ وصدّق بالحُسني ٭ فسنُيسِّره لليسري﴾ ما كارها را براي افرادي كه در مسير مستقيم اند، راحت ميكنيم. آنگاه نمونه هايش را هم به عنوان انبياي عظام براي ما بيان فرمود.
وقتي موساي كليم الله از خداي سبحان درخواست ميكند: ﴿ويسّر لی أمري﴾ در پاسخ مي فرمايد: ﴿قال قد أُوتيت سؤْلَكَ يا موسي﴾ تو براي براندازي طاغوت فرعون از ما آسان كردن امور را طلب كردي، ما هم آن را به تو داديم. آنچه را كه از ما خواستي به تو داديم؛ شرح صدر، روان بودن بيان، شركت در رسالت و وزير بودن برادرت را، و نيز خواستي كه او را از وحي خاص برخوردار كنيم، همه را عطا كرديم.
دربارهٴ رسول خدا هم فرمود: ﴿ألمْ نشْرح لك صدْرك ٭ ووضعْنا عنك وِزْرك ٭ الّذي أنْقض ظهْرك ٭ ورفعنا لك ذكْرك﴾ آيا به تو شرح صدر نداديم و بار گران را كه بر پشت تو سنگيني مي كرد برنداشتيم و نام تو را بلندآوازه نكرديم؟
اين راهها را قرآن در اختيار ما گذاشته است؛ زيرا باطن روزه به قدري نيرومند است كه انسان را بر جهان طبيعت ـ به اذن خدا ـ پيروز ميكند.
برگرفته از کتاب حکمت عبادات حضرت آیت الله جوادی آملی،ص137
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط mirshafi در 1391/05/08 ساعت 11:00:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید